by L’Assemblada Occitana s’interèssa a la situacion de Sant Tropetz (ciutat de la region occitana de Provença) que patís una mena de colonizacion economica amb l’ocupacion de l’espaci public per l’iperclassa mondiala. Se parla en particular dau grop de luxe francés LVMH, administrat per Bernard Arnault, qu’es tanben proprietari de mantei mèdias. Lo grop LVMH investís massissament dins leis activitats economicas e d’ostalariá de la vila per poder decidir alora dei prètz, en forçant de fach lei residents istorics (leis occitans provençaus) a se desplaçar a l’interior e a venir pendulars per contunhar de trabalhar dins sa vila! Assistissèm tanben a una marginalizacion forçada e un esfaçament complet de l’occitanitat de la vila, percebuda amb mesprètz.
Dempuei la fin de la guèrra, Sant Tropetz es vengut una vila toristica dedicada au torisme dei mai rics. Pasmens, coma o denóncia justament lo cònsol màger de la vila a Nice Matin, leis ultrarics actuaus, que se senton bensai apartenir a una casta superiora, se vòlon pas mesclar amb leis occitans, a la diferéncia de la generacion dei celebritats precedentas qu’èran acostumats a viure e interagir amb la populacion locala.
Dau vejaire de l’Assemblada Occitana, aquò es simptomatic dau colonialisme interior deis estats. Un colonialisme interior qu’es a l’encòp culturau (vejatz nòstre dorsier sus la situacion de l’occitan dins l’ensenhament) e economic, en creant un faus benèstre qu’a, en realitat, la sola foncion d’atraire de quadres de la mitat nòrd de l’estat francés! A l’encòp, l’emigracion forçada deis residents occitans devèrs d’autrei regions de França per rason economica condemna la cultura occitana a la desaparicion. Es aquò l’ultima tòca de l’estat francés: tuar nòstra identitat ò la folclorizar en creant un sentiment enganaire de benèstre.
