by Lo 17 d’octòbre, lo politician francés Jean-Luc Mélenchon se gausèt trufar de l’accent occitan de nòstra compatriòta Veronica Gaurèl, una granda jornalista occitana que trabalha a París. Per evitar de respondre a una question pertinenta de Dòna Gaurèl, Mélenchon moninegèt l’accent occitan en disent “Et aloreu, qu’esseu que ça veut direu?” (“E donc, que vòl dire?”).
L’Assemblada Nacionala Occitana denóncia aquel escandalós comportament d’òdi contra nòstre accent occitan. N’i a pro d’èsser mespresats! Retrobam aquela meteissa volontat d’exclusion dins las atacas abitualas de Mélenchon contra las lengas minorizadas.
Tanben denonciam l’escandalosa violéncia verbala de Mélenchon contra los jornalistas que li demandan legitimament de s’explicar, e sa tendéncia de se creire dessobre las leis, e mai se se podèm eventualament questionar sus l’independéncia de la justícia.
Es evident que Mélenchon es pas un òme de progrès. Son òdi antioccitan e sa violéncia demòstran qu’es tan populista coma los lidèrs d’extrèma drecha.
Mélenchon es completament illegitim per representar los occitans, e en particular la vila occitana Marselha ont a pas refusat l’accent de sos electors per i èsser elegit.
Que Mélenchon quite Occitània!
