by La desfacha istorica dau París SG fàcia a l’FC Barcelona a mes en evidéncia un fach essencial: lu suportaires dei esquipas de fotbòl d’Occitània tota èran majoritàriament per Barcelona.
Es una realitat qu’a pas plagut a d’unu que, dins lo mitan esportiu, fustigavan l’actitud de toi aquelu que si regaudissian de l’eliminacion dau club parisenc. Segon la sieu logica, coma ciutadans de l’Estat francés, deuriam totjorn sostenir, denant de tot, li esquipas francesi en Copa d’Euròpa.
Una tala logica parte dau principi faussat qu’aquela actitud « antiPSG » èra motivada basta per lo sentiment de regèt dei provinciaus còntra la capitala, ligat a un supauat complèxe d’inferioritat. Aqueu prejutjat non ten còmpte de l’esperit dich « sudista » qu’anima aquelu suportaires, aqueu mesme esperit que li fa si sentir culturalament mai pròchis dei catalans que dei parisencs.
Aquel esperit despassa largament l’encastre de l’espòrt e mai s’es generalament ailà que s’exprimisse mai fòrtament. D’un biais mai generau, nautres, estatjants d’Occitània tota, avèm mai d’una rason valabla per si sentir mai pròches de Barcelona que de París perque una Catalonha independenta aurà mai d’efiechs positius que l’eleccion presidenciala francesa.
- L’occitan es una lenga oficiala en Catalonha. La nòstra cultura li es respectada au contrari de l’Estat francés: desvolopament dei usatges administratius e educatius, dins la toponimia, dins lu mèdias, etc.
- Barcelona es una metropòli de nivèu europèu. La centralizacion francesa a blocat lo desvolopament dei metropòlis occitani. La Catalonha independenta donarà prioritat au desvolopament de l’espaci latin centrau (País Catalans, Occitània, Aragon…). De fach, Barcelona serà una capitala economica e culturala de l’Occitània granda, de Niça a Bordèu e de Lemòtges ai Pirenèus.
- Toi lu candidats a l’eleccion francesa propauan d’analisis parisencocentradi. La reconoissença dau fach occitan e dei sieus problèmas especifics es pas minga abordada.
- Lu ligams occitanocatalans son frairaus, culturaus e istorics. Si retròban dins l’imne provençau Copa Santa, dins lu colors comuns roge e aur.
La realitat que non vòlon veire lu jacobins es aquesta: lu crits de jòia que ressonavan en Occitània tota a l’eissida dau rescòntre Barça-PSG son la pròva de l’existéncia d’una certana consciéncia nacionala occitana.
